Ben Hiç
“O adam o köşeyi hiç dönmedi, odanın içi sisle kaplanmadı, o gün yağmur yağmadı, kimse bayılmadı ve eczacı o çiçeği hiç almadı.”
Ne ben bana kaldım ne de bildiklerim. Tüm yollar kapandı, ahşap evin içinden sessizce fırtınayı seyrettim. Ağaçlara takılan dilekler uçuştu etrafa, deniz köpürdü ve sinirli sinirli vurdu kıyıya.
Ben o adamdım ve o köşeyi hiç dönmedim. Dönseydim bir hikayenin başrolü olacaktım, o yüzden hiç dönmedim.
Odanın içi de sisle kaplanmadı, çünkü açmadım pencereyi. Açsaydım içine çekecekti beni duvarlar, pustan kurtulamayacaktım. Sesler beni duymayacak, ben kayboldukça silinecektim.
Eczacı da bendim.. O gün yağmur yağmadığı için kaçıp çiçekçiye sığınmadım. O gün, o çiçeği hiç görmedim. Görseydim eğer umutlanırdım, umut şu an için faydasızdı. İyi ki almadım o çiçeği.
Ve yine o adamdım ben, evden çıkmamıştım en son. Çıkmadığım için ıslanmadım yağmayan yağmurda. Kimse kötü kötü bakmadı bana. İnsanlardan kaçmaya da çalışmadım. İyi ki dönmedim o köşeyi. Dönseydim eczacıyla karşılaşır ve bayılırdım. Ben hiç bayılmadım…
Eczacı da ben bayılmadığım için almadı beni içeri, sarmadı yaralarımı.
Ben alınmamış o çiçeği hiç görmedim…
22 yaşındayım ve Giresun'da yaşıyorum. Hafız ve Kur'an kursu öğreticisiyim aynı zamanda açıköğretim bünyesinde İlahiyat bölümünü okuyorum.
Yazmaya 14 yaşımda başladım. O zamanlar benim için ufak olan bir hayal TB Blog ile gerçeğe dönüştü. Yaklaşık 1 senedir TB Blog'ta yazıyorum. Şimdi ise hem yazar hem de editörüm.
Yazmayı, okumayı ve keşfetmeyi seviyorum. 🙂
- Yaz Gecesinin Büyüsü - Mayıs 14, 2024
- Ben Hiç - Şubat 7, 2024
- Eski Bir Tanıdık - Şubat 4, 2024
