Türkiye'nin Bloğu Gençliğin Yazı Tahtası :)
Uzun zaman sonra kalem ve defterle buluştu ellerim. Beni yazmaktan alıkoyan neydi bu kadar bilinmez. Belki de zamana bırakınca zamanın bırakmadığını gördüm. Belirsizliklerde kayboldum, karanlığa yolumu sordum. Zaman sonra geri döndüm. Karanlık bir arpa...
Bir yaz gecesi sıcağı çekiyor canım. Hafif müzik eşliğinde yüzüme vuran rüzgarı hissetmek… Başımı kaldırdığımda yıldızların parıltısına şahit olmak istiyorum. İçimden bir dilek tutup, onu orada bırakmak… Kayan yıldızların peşine takmak istiyorum. Denizin esintisini...
“Uzun zamandır yazmadım.” diyerek geçtim kalemin başına. Özleşmişiz belli. Öyle ki soluk almadan hareket ediyor ellerim. Ve sen, bunu okuyan kişi… Vuslatıma şahit oluyorsun, hoş geldin. Kendime olan yakarışlarımın ortağı olacaksın, iyi ki geldin....
Canımı yakan cümleler kurmuştum çoğu kez fakat hiçbiri bu kadar acıtmamıştı. “Git.” demiştim net bir şekilde. “Git…” Aslında “Gitme.” demek istemiştim, “Bırakma, ben bir başıma yapamam bu bedende. Ne olur terk etme beni..” Sözlerimin...
Bir yazmak düşüyor yüreğimin ücra köşelerine. “Gelme.” diyorum umutsuzca, “Gelme, git buradan. Yazarsam yaralanacağım, biliyorum. O yüzden yaklaşma bana. Acılarıma bir yenisini ekleme.” Kalem, elimde çaresizce titriyor. Biliyorum, mürekkebi içine sığmıyor. Yüreğime işlenen acının...
Bu hissi tanımıyorum. Öyle sanıyorum ki ilk defa yaşıyorum. Bir türlü oturmuyor içimde. Geceleri beni huzursuz ediyor. Hayır, yanılıyorum. Tüm gün beni huzursuz ediyor. Dengesizleşiyorum git gide. Öfkeleniyorum da çoğu zaman. İçimi hiç dinmeyen...
Bir gün, bir uçurtmayla tanıştım. Rengarenk gövdesi ve süslü bir kuyruğu olan güzel bir uçurtmaydı bu. Tanıştığımıza o da memnun olmuş olacak ki konuştuk biraz. Anlattığı hikayeleri dinledim ve o konuşurken büyük bir hayranlık...
Çıkmadık canın umudu, Kendini yitiren bir ruh inadıydı. Daha kırılmamış, minicikti kozası, O kendini nereden bilsin? Hiç görmemişti kanatlarını. Zamana karşı aylak adımları, Prangalarına esir olmuş bir arayıştı. Haykırsa şu karşıki dağlara Dolu...
“Pencereyi kapatır mısın? Soğuk geliyor.” dedi adam gözlerini kaçırarak. Bir şey demedi ve pencereyi açtı kadın. Neyi kastettiğini anlamışçasına baktı ona. Adam ise kafasını duvara çevirmiş kuşları seyrediyordu. “Göç zamanı geldi demek ki..” diye...
