Ben Gazzeyim

Ben, yalnız kalmış
Her yanı dağılmış
Kolları kanadı kırılmış
Unutulup kıyıya köşeye atılmış
Sokakları kan kokan
Caddeleri oluk oluk kan akan

Gazze’yim!

Sen duymadığın için
Yıkıldı sokaklarım
Seccadem oldu kaldırım taşlarım
Oynamıyor parklarda çocuklarım
Dağıtsam dünyaya sığmaz
Dayanılmaz acılarım

Ben, senden başka kimsesi olmayanım
Mermiyle değil, ben ümmet ile yıkılanım
Çıkıp gelsen bir sabah ezanıyla
Bassan toprağıma mübarek ayağınla
İslam alemi uyurken
Ben senden medet umanım

Ben Gazze’yim!
Bombalar patlar aldırmam üzerimde
Ölüm deseler, güler geçerim sadece

Ben Gazze’yim
Rahmet güneşi doğar elbet üstümde
Çevirme yüzünü duyunca ismimi
Nasıl kör ettiler ümmetin gözlerini
Vardır elbet bu acıların da bir hikmeti

Ben Gazze’yim
Seccadesi taş olan
Gözde yaş olan
Sokakları kan olan

Ben Gazze’yim
Yanı başımda olup
Senden uzak olan

 

Ümit Ongun
Latest posts by Ümit Ongun (see all)
Bu yazıyı oylar mısınız?
[Toplam: 3 Ortalama: 5]

Yazar

You may also like...

1 Response

  1. Irmak dedi ki:

    Çok güzel olmuş ellerinize sağlık

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir