Var mısın ki?
Var mısın ki yok olmaktan korkuyorsun Ey Gafil…
Görmez misin? Gül kendini hakir gören kara toprakta biter. Kendini bu çağdan sakınanı sev.
Bilmiyorlar çiçek koklamayı. Bilmiyorlar bu densiz dünyayı. Bu evrende kaybolmaya çok ihtiyacın olduğunu sanırsın, hâlbuki sen en çok bulunmaya, fark edilmeye muhtaçsın… Günün birinde son yemeğini yiyip, son çiçeğini koklayıp, bir arkadaşına son kez sarılacaksın. Son kez olduğundan haberin olmayacak. O yüzden kıymetini ver yüreğindekilere. Kalan yılların kıymetini bil. Çünkü devamı yok…
Sevdiklerine bağlı ol, ama bağımlı olma. Fedakâr ol, ama kendini feda etme. Dünü unutma ama saplanıp kalma da. Sabret ama katlanma. Eleştir ama suçlama. İste ama ısrar etme. Bu zaman öyle bir zaman ki… Zamanların en iyisi hem en kötüsü. Hem akıl çağı hem aptallık. Hem inanç devri hem kuşku. Hem aydınlık mevsimi hem umutsuzluk kışı. Hem her şeyimiz var hem hiçbir şeyimiz yok. Hem varız hem yokuz…
2 trilyon galaksinin 1’inde 300 milyar yıldızın 1’inin yörüngesindeki 8 gezegenin 1’inde bulunan 7 milyar İnsandan sadece 1’isin. Çokta büyüklenmemek lazım. Bir gün hepimizin öleceğini asla unutma…
Hikâyenin sonunda Ferhat da Şirin de ölür. Mecnun aşk sarhoşluğundan Leyla’yı bile tanımaz, kalan ömrünü de öyle çürütür. Sahi, ya kavuşsalardı? Ne Ferhat kalırdı ne de Mecnun. Yol bulan için mühim olan varmak değil, yolda olmak. Yolsuzlar bunu ne bilsin… Demem o ki; sevenler vuslatı kovalar. Âşıklar ise hasret için yaşar. Paşa gönlünüze benden not; Hayat hesapla değil, nasiple yaşanır. Çok insan tanıyorsun, ama kimsen yok.
Allahtan başka sığınacak kimse bulamazsın. (Kehf suresi 27.ayet)
Kork ama en çok Allah’ın sevgisini, rızasını kaybetmekten kork! Düşünsene… İmtihanlar bitmiş, amel defterin sağından verilmiş.
Ve bir ses duymuşsun; ‘VEDHULİ CENNETİİ’ & ‘ GİRİN CENNETİME’ (Fecr 30.ayet)
Bir söz kalbini ne denli ferahlık verdi değil mi? O halde kavuşmaların en güzeli cennete kaldı.
Hep gidene gurbet sanırdım gittiği yer. Oysa gurbet… Kalana gidenin bıraktığı yermiş. Bizimkisi de gurbet efendim. Ama ayrılık değil. Hem dememiş mi ki Peygamberimiz (s.a.v.): ‘’Kişi sevdiği ile beraberdir”. Öyle ise; Ayrı düştük diyen gönlünü yoklasın… Çünkü kalpten kalbe bir yol vardır görülmez, vesselam…
- Var mısın ki? - Mart 30, 2022
- BİLİRİM - Ekim 14, 2021
- Ben de Varım - Şubat 25, 2021
