Category: TB Şiir

  Bir şeyler koptu içimde, Artık bir araya gelmeyecek şekilde. Sonra baktım sessizce herkese, Ne o anladı beni ne de bu, fark etmedi kimse. Belki de zamanla, sessizliğin içinde, Kendi sesim yankılanır derinliğinde. Yeniden...

Bir çocuk öldü, duydun mu? Bir damla yaş düşmedi gözlerinden… Bir ana ağıt yaktı, Sesi kayboldu caddelerde. Bir adam düştü açlıktan, Ve sen karnını doyururken, Hiç fark etmedin. Kaç yüzyıl geçti? Kaç uygarlık kuruldu,...

Kan kokar rüzgâr, taş ağlar burada. Bir masal değil bu, gerçek bir yara. Zeytin dalları bile bükülmüş korkudan, Gökyüzü dar gelir Filistin’e bazen. Toprak, kanla sulanır her baharında. Çocuklar büyür gözyaşı yağmurunda. Bir oyuncak...

Kurudukça yeşeriyorsun. Azaldıkça çoğalıyorsun. Ve öldükçe doğuyorsun sen.   Eğildikçe yükseliyorsun. Fısıltınla bağırıyorsun. Ve kemiksiz dimdik duruyorsun sen.   Beklerken koşuyorsun. Açken doğuruyorsun. Ve yara aldıkça şifa oluyorsun sen.   Dağılırken topluyorsun. Kaybolmuşken buluyorsun....

Mehlikâ, bu mektup son sözümdür sana. Bir daha yazmam, bir daha düşmem yollara. Kalemim yoruldu, kâğıtlar usandı, Ve bu gönül; artık kendinden usandı. Seni sevmek, bir rüya görmekti belki. Ama her rüya gibi sabah...

Mehlikâ, yollarına küsmüş adımlarım, Gözlerim ufka baka baka sönmüş. Yüreğimde büyüttüğüm sevdan artık, Bir ağıt gibi sessiz, içime gömülmüş. Kaç gece senin adını yıldızlara yazdım, Kaç sabah güneşle doğar diye bekledim. Ama anladım, sevda...

Bir çocuk öldü bugün, adı bile konmadan. Bir ana yandı bugün, yavrusuna doymadan. Bir bomba düştü bugün, külleri göğe savruldu. Ardından bir çocuk düştü toprağa, Anası kokusuna bile doyamadan. Bir çocuk öldü bugün, daha...

Mehlikâ, bu sevda artık göklere sığmaz. Kalbim, yıldızları kıskandıracak bir ışık. Her adım, gönlümde tufan koparır. Ve her suskunluğun, bir dağ gibi yıkar beni. Sana yazdığım mektuplar şimdi birer hazine. Saklarım hepsini, dokunmaya kıyamam....