İkilem
Bir yanım kimsesiz,
Bir diğer yanım ise
Bir o kadar değer görüyor,
Seviliyordu.
Ama hiç kimse
İçimdeki bu boşluğu
Tam anlamıyla
Dolduramıyordu.
Bir boşluk var gönlümde
Sevilmesi zor,
Dolması zor,
Biliyorum o boşluğu
Biliyorum cevabı
Doldurulması kolay,
Sevmek için bekliyor,
İçimdeki o boşluk.
İkilemde kalıyorum,
Arıyorum cevabı.
Kimsesizlik mi daha zor,
Yoksa koca kalabalıkta tek başına olmak mı?
Yanlızlıkla boğuşmak mı,
Yoksa o yanlızlıktan kaçmak mı?
Kalbimdeki benle yaşamak mı,
Kalbimdeki bana acımak mı?
Kendim miydi ki cevap,
Kendimi sevmek miydi?
Her göz yaşıma rağmen
Gülebilmek miydi?
Okuduğum kitaplar,
Dinlediğim müzikler,
Yazdığım şiirler…
Biliyorum, ben insanlardan kaçarken
Kendime de tutulmuştum.
Ben güveni başkalarında değil,
Kendimde bulmuştum…