Zifiri
Bir karanlığın içinde avazım çıktığı kadar bağırıyorum. Kime ya da neye hiç bilmeden. Etrafımda duvar yok besbelli. Sesim öylesine bir hiçliğe gidiyor ki…
Bir yankı bekliyor içim, dört duvar bir oda.
Bir el boğazıma yapışıyor tüm gücüyle diğer eline ihtiyacı yokmuşcasına, öyle kudretli. Geriye doğru sendelemek ne mümkün.. Mıh gibi çakıyor beni olduğum yere, ne bir adım ileri ne bir adım geri. Gözlerim hiç bende yokmuşcasına sanki hiç olmamışcasına zifiri.
Kim olduğunu bilme arzusu sarıyor içimi, ellerimi uzatıyorum. Bir kıyafet, bir beden, bir yüz arıyorum. Zifiriye dokunuyorum. Zaman geçtikçe boğuluyorum…
Uyuşuyor dudaklarım. O eller her kiminse, o parmaklar hangi elin ise şah damarımı parmaklarının arasında atarken hissediyorum. Kulaklarımda atıyor kalbimin sesini duyabiliyorum.
Göz kapaklarım gözlerimi örterken ne kadar uzun süre açık kaldığını anlıyorum gözlerimin soğukluğundan. Bir sıcaklık hissetmek ölürken iyi gelir mi insana? Göz kapaklarım gözlerime kavuştu diye şükrediyorum. Gözüm açık gitmeyeceğim bu zifirden.
Ansızın o el bırakıveriyor boğazımı. Yere yığılıyorum. Bir nefes… Bir nefes… Bir nefes daha… Boğazımı tutan o el her ne ise “Ayakta da tutmuş.” diyorum. Bir çuval gibi boşalıyor içim. Kurumuş dudaklarımı birkaç damla göz yaşı ile ıslatıyorum istemsizce.
Ölmemişim… Tüm bu zifrin içinde gözlerim bile bir şey ifade etmiyorken ve bedenime yükken hala nefes alabiliyor olmak… Çölde vahaya kavuşmak gibi.
Dört duvarı olmasa da zemine oturmak ne büyük nimet. Halbuki ayaktayken ve dört duvarı ararken nasıl çaresiz hissediyordum kendimi…
Zemine alnımı dayıyorum. Elimin biri boğazımda, hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. Zifirde hiçliği göremeyen gözlerim, yere basarken dört duvar arayan ellerim ve ayaklarım, boşluğa bağırdığım sesim için şükrediyorum.
Ölümün kıyısındayken bile tıkır tıkır çalışan aklına mukayyet ol. Bir elinle diğer elini tut. Nefes aldığın müddetçe yalnızca “Sen sana lazımsın.” diyorum…
1995 yılında İstanbul/Şişli' de doğdum. İlkokul ve ortaokulu Kanlıca Sedat Simavi İ.Ö.O da okudum. Liseyi Beykoz Boğaziçi Anadolu İmam Hatip Lisesi'nde okudum. İlk üniversitemi Çanakkale 18 Mart Üniversitesi'nde Laboratuvar Teknolojileri bölümünü okuyarak bitirdim. İkinci üniversitemi Medipol Üniversitesi Ağız ve Diş Sağlığı bölümünü okuyarak bitirdim. Şu an okuduğum bölüm ile alakalı bir diş polikliniğin de diş hekimi asistanlığı yapmaktayım. Aynı zamanda İstanbul Üniversitesinde Sosyal hizmetler bölümü, son sınıf öğrencisiyim.
Resim çizmeyi ve el sanatları ile uğraşmayı,kitap okumayı ve farklı dünyaları keşfetmeyi çok seviyorum. Her nerede olursam olayım kendime ait bir alan oluşturup kendimi dinlemekten mutluluk duyuyorum.
Genel olarak her şeyin en kötüsünü düşünmek gibi kötü bir huyum var. Mutluysam aşırı mutlu ve mutsuzsam aşırı mutsuz olmak gibi aşırılarım var. Hayal gücümü ve beni ben yapan her şeyi kendim ile birlikte çok seviyorum.
- Gaile - Mart 27, 2024
- Özür Dilerim - Ocak 25, 2024
- Zifiri - Kasım 29, 2023
Doğru aslında bana sadece ben lazım ama merak ettiğim bir şey de o el beni öldürücesine boğazımı sıktı sonra biran da pat diye bıraktı hayatta kalma sebebim onun istediğine göre mi o mu karar veriyor buna diyelim ki evet peki neden o ?