Ne Zormuş Sensiz Olmak
Yine geldin rüyama..
Seni görmek ama unutmak,
Senin gerçek olmadığını bilmek,
Uyanınca gideceğini bilmek,
Tekrar görme ümidi ile uyumaya çalışmak…
Ne zormuş insanın kalbini toprağa gömmesi.
Masaya bir bardak eksik koymak,
Sevdiğin yemekleri senden sonra yemek,
İki kişi yürüdüğümüz yollarda bir kişi kalmak,
Ne zormuş sensiz yaşamak…
Onlarca yıl duyduğum sesini unutuyor gibiyim.
Sesini unuttuğumu bilmek,
Senin gelmeyeceğini bilmek,
Ne zormuş,
On saniye rüyada görmek için dua etmek …
Sensiz bu hayata devam etmek,
Fotoğraflarınla yetinmek,
Bir daha göremeyecek olmak ne zormuş,
Ne büyük pişmanlıkmış kıymetini bilmemek.
Saymadım, sayamadım sensiz geçen günleri,
Kimseler doldurmadı yerini.
Ne zormuş toprağına sarılmak,
Ne zormuş gülen yüzünü unutmak…
Zormuş ölümle savaşmak, zormuş sensiz yaşamaya çalışmak…
28.02.2005 tarihinde Kahramanmaraş'ta çok güzel bi ailede dünyaya geldim. Tokat Gaziosmanpaşa üniversitesi Kamu yönetimi 1. Sınıf öğrencisiyim.
Yolumun daha çok başındayım kendimi her açıdan geliştirmek istiyordum, bunu nasıl yapabilirim diye düşünürken çok değer verdiğim İlayda Sağır Hanım bana TB Blog'u önerdi 🙂
Yazmayı seviyorum konu fark etmeksizin.
Bazen yazmıyorum, sadece düşünüyorum olayları.
Bazen bilgi, bazen öğüt, bazen de kendi yaşamadığım ama kendim yaşamışım gibi empati kurarak yazıya aktarıyorum olayları. Kelimelerive düşündürücü cümleleri seviyorum. Kendimi yazı konusunda geliştirip ölümsüz olmayı hedefliyorum.
TB Blog'un bana çok şey katacağına eminim.
Cümlelerimi şu sözlerle bitirmek istiyorum:
Kitabı okuyan, kitaplarını biriktirdikçe krallığını satın alıyor ama kitap yazan imbikten damlayan ve göle dönüşen damlalar gibi, bilgiyi ve özü biriktirerek kendi krallığını kendi elleriyle yaratıyor. Kitap yazanın bir ayrıcalığı daha var; gerçek krallıklar gün gelir, yıkılır gider.
- Rüyanın Hayra Dönüşmesi - Mayıs 16, 2024
- Kahramanmaraş - Şubat 6, 2024
- Şeker Tadında Çocukluk - Kasım 11, 2023
