Özlemek
Özlemek kolaydır, zor olan unutabilmek.
Her ânında gözlerinin önüne gelmesi,
Bir hüzünle kapını çalması,
Umutlarla Yolunu açması…
Tam “unuttum” dersin bir tokayla aklına gelir.
Bir sözü ile açar kabuk bağlamış yaranı,
O gözleri durdurur hayatını,
Göz yaşların resimleri ıslatır…
Özlemek kıymet bildirir derler,
Benim bildiğim özlemek sadece yara açar,
Kapanmış yaralar yerini gözyaşlarına bırakır,
Demem o ki, özlemek kolay sıkıyorsa unutmayı başar..