Geçip Gidenle Kalan Arasında
Bir şeyler geçti içimden, adı yoktu.
Zaman gibi; sustu, aktı, kayboldu.
Ne tam iyi ne tam kötüydü yaşanan,
Ama ben eskisi gibi kalmadım, onu biliyorum.
Gözlerimde büyüyen şehirler vardı:
Kimi hayal, kimi hayal kırıklığı…
Yürüdüm, döküldüm, sustum çoğu zaman,
Ama en çok içimdeki ben yoruldu.
Birileri geldi, birileri gitti…
Kimi kalbimi çizip iz bıraktı,
Kimi sessizce uğrayıp gülümsedi, geçti.
Ama ben hep aynı pencereden baktım.
Zaman aldı götürdü çoğu şeyi.
Ama bazı duygular yerinde kaldı.
İçime oturdu sanki bazı vedalar;
Ne diyebildim ne de unutabildim…
Artık ne hevesle başlıyorum güne,
Ne de korkuyorum gecenin sessizliğinden.
Öğrendim, her şey geçiyor.
Ve bazı şeyler… Geçmese de, kabulleniliyor.