Bir Delinin Hezeyanları
Poyraz gibiydim.
Deliydi gönlüm.
Ben Ömer’dim.
Ne Eyşan’lar gördüm.
Savruldum kurak topraklarda.
Sol yanımdan sürgün yedim.
Yârin sokakları yasaktı,
Kuytularda saklandım.
Sonra bir aşk öldü.
Ne yârin haberi vardı,
Ne sokakların…
Deli gömleği sardılar göğsüme.
Derman aradılar.
Antidepresanlar sardı beynin çeperlerini,
Susmadı dilhun yüreğim,
Söyle kanayan yara susar mı albayım?
Ruh-u revanda zelil olmuş bir aşk yatar,
Vücudumda muhtelif ruhlar var.
Kafamda farklı kişilikler yaşar,
Hepsi birbirinden mecrûhlar.