Sen Bilmezsin

Çareyken çaresizliğin sızıyla,

Giderken kalanın yarısıyla,

Beni benden çalıp bana hediye eden,

Derin bir yara açarak gidensin sen.

En başında bilseydim kalbimin böyle ezileceğini,

Diler miydim senle geleceğimi?

Sevgisizliğime rağmen tüm sevgimi,

Eksikliğime rağmen her şeyimi,

Benden alıp sana harcar mıydım?

Bedenim değil ama ruhum gömüldü topraksız,

Dudaklarım gülüyor, zihnimse arsız,

Her gece hakimsiz bir mahkemenin eşiğinde,

Sen suçsuzsun ben masumiyetini kaybetmiş bir deli.

Şimdi sığamadığım bir boşluk oldu yerim,

Edilemeyen her veda, atamadığım her çığlık eserin.

Nedensiz yere gözlerimden akan damlaların sebebisin.

Hiç bir şey bilmeyerek geldiğim dünyada,

Giderken en iyi bildirimlerimdensin.

Bana ne çok şey öğrettin.

Sen bilmezsin.