Özür Dilerim
Hayatta hiç kimseye yapmadığım haksızlığı kendime bu kadar hunharca ve acımasızca yaptığım için..
Hayatımdaki tüm oldurmazları oldurmak zorundaymışım ve sanki oldurmazsam bu benim kalıbıma sığmayacakmışcasına kendime yüklediğim için…
Hayatın içinde bir yerlerde tüm yokuş aşağıları bırakıp, yokuş yukarı nefesim kesilircesine koştuğum için…
Dünyanın her yerinde yetişen, yeşeren bitkileri bırakıp yetiştirmesi en zor, en meşakkatli olanı alıp camımın önüne koyup sonra yaşatamayınca kendimi suçladığım, yüreğime dert ettiğim için…
Hiç kimsenin umursamadığı önemsemediği ufacık şeyleri kalbimi ağrıtacak kadar çok düşünüp içerlediğim için.
Dağda, bayırda öylesine açan bir çuha çiçeği gibi yüreğimi ölesine açtığım için…
Sevmek, sevilmek nedir bilmeyen üstelik sol yanlarındakinden bihaber olan insanlara günlerce dil döküp ellerini yüreklerine koymalarını istediğim için…
Tek başarımın bu yaşıma gelene kadar bir kedi sahibi olmak olduğunu kendime sürekli hatırlattığım ve aslında dünyanın herhangi bir yerinde var olduğumu hiçe saydığım için…
Özür dilememeyi bir marifet gibi görüp, insanların karşısında ince bir kıl üzerinde yürüyormuşcasına gergin ve düşünceli olduğum için…
Ömrühayatım boyunca tek bir insandan özür dilememiş olan ben, kendimden binlerce kez özür dilerim.
Ayaklarıma kapanıyorum bunu yaparken, özür dilerim…
Sadece affet.
