Tevekkülü İbrahim Olanın İmtihanı Ateş Olsa Ne Olur?
Kısa bir aradan sonra selamlar! Çok uzun tutmak istemedim arayı. Ben şimdiden yazmayı özledim, sizin de okumayı özlediğinizi temenni ederek başlıyorum o halde 🙂
Pes etmeden yaşanır mı? Şu fâni dünyada gelgitlerin olmadığı bir hayat düşünülebilir mi? Elbet hepimiz bir yerden sonra tıkanır, pes ederiz. “Yo ben pes etmem, ben hep dimdik.” diyenleri alkışladıktan sonra geriye kalanlarla biraz söyleşi yapmak istiyorum 🙂
Ne diyordum? Evet, bazen o kadar dayanılmaz bir durumla karşılaşırız ki pes etme noktasına geliriz. Birden anlamsız gelir her şey, elimiz ayağımız boşalır. Sanki kendimizi yürüyen merdivenlere tersten binmeye çalışan bir kediye benzetiriz. Bazen de Karadenizin hırçın dalgalarında yüzmeye çalışırken buluruz kendimizi. Ve boşa kürek çektiğimizi anlayıp akışına bırakırız.
Peki doğru olan nedir?
Pes edip akışına bırakmak mı, her yenilgiye rağmen yolumuza devam etmek mi?
Evet, sorduğum soru yine kişiden kişiye değişebilir. Aslında bunun doğruluk payı yoktur. Herkesin hayat metodu farklıdır çünkü. Kimimiz çok yorulur pes ederiz, kimimiz de ne kadar yorulursak yorulalım inat edip her yenilgiye rağmen yürümeye devam ederiz.
Sen hangi metodun içindesin? 🙂
Bence doğru olan ne akışına bırakmak ne de hiçbir şey olmamış gibi yola devam etmektir. Dengeyi korumak lazım. Düşünsenize, sizi çok etkileyen bir durum yaşandı ve işler ters gitmeye başladı. N’apmalı? Görmezden gelip devam edelim desek, her şeyi kestirip atmak zor. Peki akışına mı bırakmalı?
Dengeyi korumaktan kastettiğim şu: Evet, yoruluyoruz ziyadesiyle. Gönül yorgunluğu var kalplerimizde. Lakin pes etmek de yakışmaz bize, hiç kimseye.
“İyi hoş ama her durumda öyle dediğin gibi kolay sıyrılamıyoruz. Bazen de akışına bırakmalı.” Evet, haklı bir yargı. Dediğim gibi her yaşanmışlık aynı değildir. Bazen akışına bırakmalı. Ama akınışa bırakmayı, Allah’a bırakmak diye değiştirelim, nasıl olur? 🙂
“(Her şeyin doğrusunu ve hayırlısını) Allah bilir, siz bilmezsiniz.” ??????, 216
Bir sorunla mı karşılaştın, hemen ümitsizliğe kapılma kardeşim. Hemen pes etme. Pes etmeden önce düşün, kafa yor. Zaten hiç ummadığımız yerden açmaz mu çiçekler de? Önce düşün; “Nasıl kalkarım bu işin içinden? ” diye sor kendine. Kalk ayağa ve silkelen. Sorununu bir puzzle gibi düşün ve puzzle ın parçalarını birleştirmeye çalış. En azından çalış. Sonra aç ellerini ve de ki: “Çalıştım çabaladım, gerisini sana bıraktım Ya Rabb.”
Unutma! Her insan biraz dağılır, toparlayan Allah’tır.
Yazımı sonlandırmak gerekirse kıymetli okurlarım, sözün özü tevekküle çıkıyor vesselâm 🙂 Pes etmemeli, görmezden gelip yola çıkmak da yorar insanı… Gelin biz orta yolu bulup çabalayalım ve gerisini Allah’a bırakalım.
Ee, tevekkülü İbrahim olanın imtihanı ateş olsa ne olur? 🙂
- Eskiler Mi Güzeldi Eskiden Mi Güzeldik - Şubat 17, 2024
- Hakikat - Aralık 2, 2023
- Zaman Her Şeyin İlacı Mıdır? - Mayıs 17, 2023