Tek Kişilik Dev Orkestra
Hayatta bazen düz duvara tırmanıyormuş gibi hissedersin kendini. Öyle bir duvar ki ne tutunacak bir dal,ne basacak bir basamak olmadan dümdüz bir duvara tırmanmaya çalışma ihtimalin kadar imkansız imtihanlarla sınanırsın.
Bazılarının varlığının şükrünü kendi icinde dahi eda edemezken bazılarının hayatında var olma zorunlulukları oldukları halde olmamalarına şükredecek noktada bulursun kendini.
İnsan insanın en büyük imtihanı yani…Bazen hayatımda hiç olmasa eksikligini hissetmem dediklerine muhtaç oluverirsin.Bazen onsuz yaşayamam dediklerinde aynı hisle kendini göremeyeşine şahit olur dımdızlak kalıverirsin…
“İyilik yap denize at balık bilmezse halik bilir” dense de her zaman o iyiliği denize atanlarla karşılaşmak yahut iyilik yapıp denize atan taraf olabilmek imkansiz malesef.
O yüzden insan ilişkilerinde mesafe hakikaten çok kıymetli.Kırmayacak ama kendini de kırdırtmayacak insan.Sınırlarını
ihlal etmeye kalkana bir kez sarı kart gösterip ikinci sarı kart hakkı tanıyarak ilişkiye devam etmenin mantıksız olduğu acı deneyimlerimizle sabit.
Bazılarına kırmızı kart gösterip hayatımızdan tamamı ile atma gerek.Aile,akraba,arkadaş,eş, vs…
İlişkinin türü değil de şekli çok önemli gerçekten.O yüzden ben hep derim ki; denizin ortasında bir sandaldaysak küreğin biri bende biri karşımdakindeyse eğer ve tek kürek çeken bensem kıyıya varmak için.Varsın diğer küreğin sahibi olmayıversin yanımda…
Çünkü hayat bazı insanların varlıklarını ruhuna yük edip taşımak için çok kısa.Az,öz,sade ve kıymetli ilişkiler kurmalı konuşurken tartmalı dinlerken düşünmeli.
Değer verenin her daim yanında olmalı vermeyenin Allah rızası için selamını almaktan öteye gitmeden yaşamalı.Hayatınızdaki yüklerden kurtulabilmeniz dileklerimle…
- Tek Kişilik Dev Orkestra - Ağustos 20, 2023
- Anneme ve Anneliğime - Ağustos 6, 2023
