Sevinçte Unutulan Adres

Sevinçte Unutulan Adres

Üzgün olduğunda düşer, alnın secdeye,
Niye güzel şeyler olurken anmazsın adını, niye?
İlle kedere mi gerek var, bu alnının secdeye düşmesine?

Belki de her an, her nefeste,
Şükür de bir dua, sevinç de bir secde.
İçindeki huzur, dışındaki yansıma,
Her şey, her an, O’nun adıyla büyür, ne olur bir hatırla…

Ve her gülüş, her adım, her ses,
O’ndan bir hatırlatmadır, hayatın her nefesinde.
Kederle değil, huzurla secde et,
Çünkü her an, her zaman, O’nunla daha da güzeldir.

Bu yazıyı oylar mısınız?
[Toplam: 3 Ortalama: 5]

Yazar

You may also like...

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir