Yalnızlığın Şahitleri

Mehlikâ, yıldızlar şahittir, bu gece sustum.

Susmak, bir aşkın dilidir; öğrenmek uzun.

Sana anlatamadığım her kelime,

Biriktikçe içimde, bir kedere dönüştü.

Ellerimden kayıp giden yıllara bak,

Her biri seninle dolsun diye bekledim.

Ama zaman acımasız, sessizlikse derin.

Bir hüsran denizinde yol alır gemim.

Seni sevmek, bir rüyanın gerçekliği gibi.

Her sabah uyanırım, bir adım uzak senden.

Gözlerin düşer aklıma, gökleri delen.

Sesin yankılanır, içimdeki boşluklarda.

Kendimi yolda görürüm bazen.

Gözlerim sana gider, kalbim benden kaçar.

Sana doğru yürümek isterim ama,

Yollar hep suskun; her sokak karanlık.

Ah Mehlikâ, bilmezsin, bir hayale tutunmayı.

Bilmezsin, bir insan nasıl kendiyle savaşır.

Bu ömür, yalnızca seninle anlamlıydı.

Şimdi ise sessizlikte kanayan bir yara.