Anlat Onlara Gökyüzü
Sevgili gökyüzü,
Bahsetsene biraz bizden,
Senden, benden…
Anlat mesela gecelerimizi,
Yıldızlara asılı hayallerimden gelen sesleri çok sevdiğini,
Umutlarımı kaybettiğimde bulutların arasında son kalan beş tanesini,
Yüreğime ağır gelen sözleri duyduğunda
Beni her şeyden çok korumak istediğini
anlatabilirsin.
Sonra senden öğrendiklerimden de bahset mesela onlara;
Gece ile gündüzün de bir arada olabileceğini,
Siyahın beyaz olmadan fark edilmeyeceğini,
Yağmurun ardından gökkuşağı çıkabileceğini
Ve bu gökkuşağının hemen ortadan kaybolabileceğini,
Herhangi bir kuşun gökyüzünde uçabileceğini
Ve uçtuğu için gökyüzüne sahip olmak istemediğini,
Ait olmanın sahip olmaktan çok daha özel hissettirdiğini anlatabilirsin.
Papatyaları her şeyden çok sevdiğimi
Ve tek tek koparıp özenle saçlarıma dizdiğimi,
Papatyalar saçlarımdan yolu bilir gibi ellerime düştüğünde,
Aslında çok sevmenin kendine saklamak olmadığını öğrendiğimi de anlatabilirsin.
Gün gelecek anılarım belirecek yüzümde.
Güzel çizgiler bırakacaksın bana.
Mutluluktan kalan gözlerimin kenarında
Yaşamın sonuna geldiğimde,
Saksıdaki papatyalarımı sularken,
Göz bebeklerimden kendi yansımanı seyredebileceksin.
Belki biraz hüzün kokacak bakışlarım,
Tebessümümse biraz buruk.
Ellerim titreyecek,
Yürürken zorlanacağım.
Fakat sevgili gökyüzü;
Yaşlı kirpiklerimi her kırptığımda,
Yüreğime serptiğin yağmurların
Binlerce yangını söndürdüğünü hatırlayacağım.
Ben seni hep hatırlayacağım…