Tanıdık Bir Çiçek
Gözlerinden düşen solmuş yapraklarla doluydu yüreği.
Bazen bir köşeden gelip geçen biri süpürürdü onları.
Özenle toparlar, kendi sokağını temizlediğini söyler,
Ve bir arka sokağa boşaltırdı.
Gülümserdi kadın.
Teşekkür eder ve hızlıca uğurlardı yüreğinden.
Kimileri de kenarda köşede gördüğü üç beş çiçeğin üzerine basardı ve özür dilerdi.
Ah o özürler…
Halbuki ne kadar değerliydi, ne kadar anlamlıydı o sözler…
Sonra bir gün onu gördü. Hiç beklemediği bir anda kendisi çıktı karşısına.
Üzeri biraz tozlanmıştı. Elbisesinin kimi yerlerinde ufak tefek sökükler vardı.
Gözü gibi bakardı eskiden ona. Nasıl bu hale gelebilmişti? Elbise değil,kendi…
“İyi” bu değil, iyi insan böyle olmamalı. ‘Eğer iyi bunu gerektiriyorsa sen kötü olmalıydın.’ Sesi biraz şeydi, bilmiyorum:
Öfkeli ve kırgın.
Sesini yükseltmemesine rağmen bağırsa ancak bu kadar
etkileyebilirdi beni.
Haklıydı. Her konuda. Dinlemedim onu…
”Ağlama, söyle, damarlarında gözyaşların akıyor.” dedi mesela.
Güvenme onlara, dedi. Beni düşünüyorlar, dedim.
Bilmem kaç mevsim sırtımdaki yaraları kapatmak için çiçeklerimi kopardım.
Sonra yanlış zaman dedi ama doğru insan dedim.
Doğru insan olsaydı doğru zamanda denk gelirdin.
dedi.
Yanlışın içindeki yanlışla doğruları ararken yanlış zamandaki yanlış insan oldum…
Kendi kendine de yetersin dedi, korkma.
Hep bir fazlasını ararken adım adım eksildim.
Yıprandım …
-”Güneşi de sevebilirsin.” dedi.
-”Gece olunca korkarım.” dedim.
-”Korkma yıldızlar var senin içinde.” dedi…
Kendi içimdeki yıldızları kendi ellerimle bir bir söndürdüğümü görünce,
Bahsetmedi içimdeki galaksilerden.
Onları da kaybetmekten korktu…
Ve bugün tekrar karşılaştık.
Yanlış insan değildi yüreğime solmuş yaprakları bırakan,
Ya da o çok güvendiğim insanlar…
Kendi içimde kendimden kaçıp solmuştum aslında ben.
Teşekkür ederim tüm çabaların için.
Umarım bir dahakine birlikte çiçekler açabiliriz, evet senin sevdiğinden…
Sizlere kelimelerin sihirli dansını sunmak için bu satırları yazan bir yolcu olarak buradayım. Ben, Dilan Fidan. Rüyaların örüldüğü, umutların yeşerdiği 2003 yılının Malatya'sından gelen bir hikayeyim. İçimdeki keşif yolculuğuna Anadolu Üniversitesi Açık öğretim İngilizce İşletme bölümünde devam ederken, aynı zamanda desinatörlükle hayatın renklerini yakalamaya çalışıyorum.
Kelimelerin büyülü dünyasında sizlerle yol arkadaşı olmak, beni derinden heyecanlandırıyor. İç dünyamın derinliklerine doğru bir yolculuğa çıkarken, umarım siz de bu yolculuğa katılırsınız. Belki de bu satırları okurken, hafif bir esintinin saçlarınızı okşadığını ve yıldızların gökyüzünde dans ettiğini hissedersiniz. Belki de birlikte kayıp bir yıldızı gökyüzüne geri yerleştirmeye cesaret ederiz. Kahkahaların ve çığlıkların arasında, hayatın en güzel melodilerini birlikte söyleriz.
TB blog ailesinin yeni bir üyesi olarak, sizlerle güzel anılar biriktirmek ve deneyimleri paylaşmak için sabırsızlanıyorum. Gelecekte bizi bekleyen güzel anılarla dolu dolu bir yolculuk umuduyla, şimdiden güzel ve keyifli anlar diliyorum.
Sevgi ve ışıkla,
Dilan Fidan
- Tanıdık Bir Çiçek - Nisan 21, 2024
- Bazı Şeyler - Mart 4, 2024
- O - Şubat 3, 2024
