O
Sana bir tebessüm hediye ederek başlamak istiyorum cümlelere. Belki de bugün ortaya çıkan gökkuşağını hediye etmeliydim,bilmiyorum.
Çok fazla anımız olmadı ve bu bir veda yazısı da değil. Biraz gerginim aslında. En güzel cümlelerle, en güzel sözlerle sunmak istiyorum sana.
Kar yağdığı zaman en büyük kar tanesini ellerimle yakalayıp ellerine bırakmak istiyorum mesela. Ellerinin ellerime değdiği gerçeğini düşünmek bile göğüs kafesimde sert bir çarpıntıya neden oldu şimdi.
En güzel ağacın altında en güzel şekilde piknik yapsaydık bir bahar günü. Sonra sen çiçekli elbisenle bir şeyler mırıldansaydın ve ben gün batarken seni resmetseydim. Uçuşan saçlarına yansıyan gün ışığı için fırça değiştirirken çilek ikram etseydin bana ve ben bir buse kondursaydım yanağına. Gamzelerine… Senin için bir çiçek kopardığımda kızabilirdin galiba.
Kendinden başka her canlıyı o kadar ince düşünüyordun ki…
Dünya’yı ve evrendeki tüm gezegenleri senin etrafında döndürmek isterken gücüm sadece kendime yetiyordu. Ben dönüp duruyordum etrafında. Senin hoşuna giden her şey önemliydi benim için.
Artık basmıyorum karıncalara. Atlıyorum üzerlerinden. Şimdiki bene şahitlik edebilmeni çok isterdim. Sana çokça sarılabilmek için kocaman kollarım oldu.
Sonra hayvanlara karşı daha düşünceli davranmaya çalışıyorum. Ama hala seni resmediyorum. Nereye gittiğini bilmiyorum ama nasıl olduğunu bilmek yetiyor. Mutlu olduğunu biliyorum. En çok sen hak ediyorsun mutluluğu.
Her şeyin en’i senin olsun istiyorum. Çünkü sen her şeye değersin.
Soğuktan üşüdüğünde atkını boynuna dolarken gözlerin dolmuştu. Gözlerin hep dolu doluydu. Üşüdüğünde, üzüldüğünde,sinirlendiğinde ve sevindiğinde…
Pizzanı yerken ketçap bulaştırırdın hep dudaklarının kenarına. İşte tam o an sonsuza kadar izlemek isterdim seni. Kaç yıl vermem gerekiyorsa verirdim ömrümden zamanı durdurmak için.
Biraz öfkeliyim sana.
Son bir kez sarılabilmek,
son bir kez gözlerine bakabilmek
ve son kez sana yağmuru anlatabilmek isterdim. Seninle gelmek isterdim.
Belki de bu yüzden habersiz gittin benden, ben senden gidemediğim halde. Yüreğim sızlıyor biraz, isim veremiyorum buna. Nasıl da alışmışım sana öyle erkenden. Varlığıma katmışım varlığını.
Ve sana yine bir tebessüm hediye ederek bitirmek istiyorum. Bakma bana sen. Sana dair en ufak kötü bir his yok içimde.
Korkarım ben seni içimde bile incitmeye…
Sizlere kelimelerin sihirli dansını sunmak için bu satırları yazan bir yolcu olarak buradayım. Ben, Dilan Fidan. Rüyaların örüldüğü, umutların yeşerdiği 2003 yılının Malatya'sından gelen bir hikayeyim. İçimdeki keşif yolculuğuna Anadolu Üniversitesi Açık öğretim İngilizce İşletme bölümünde devam ederken, aynı zamanda desinatörlükle hayatın renklerini yakalamaya çalışıyorum.
Kelimelerin büyülü dünyasında sizlerle yol arkadaşı olmak, beni derinden heyecanlandırıyor. İç dünyamın derinliklerine doğru bir yolculuğa çıkarken, umarım siz de bu yolculuğa katılırsınız. Belki de bu satırları okurken, hafif bir esintinin saçlarınızı okşadığını ve yıldızların gökyüzünde dans ettiğini hissedersiniz. Belki de birlikte kayıp bir yıldızı gökyüzüne geri yerleştirmeye cesaret ederiz. Kahkahaların ve çığlıkların arasında, hayatın en güzel melodilerini birlikte söyleriz.
TB blog ailesinin yeni bir üyesi olarak, sizlerle güzel anılar biriktirmek ve deneyimleri paylaşmak için sabırsızlanıyorum. Gelecekte bizi bekleyen güzel anılarla dolu dolu bir yolculuk umuduyla, şimdiden güzel ve keyifli anlar diliyorum.
Sevgi ve ışıkla,
Dilan Fidan
- Tanıdık Bir Çiçek - Nisan 21, 2024
- Bazı Şeyler - Mart 4, 2024
- O - Şubat 3, 2024
