Sessizliğin Sesi
Bir bakmışsın gece çökmüş,
Gece karanlık ışıklar dolu.
Evler var gamlı, evler var Mesud.
Gece çökerken şehir dolusu heyecan var.
Kimisi gecenin heyecanına bırakır kendini,
Kimisi yok olmak ister karanlıkta.
Bazen de sessizce bir sokak arasında bekleyişler bulursun.
Gün yavaş yavaş ışıklarıyla aydınlatırken dünyayı,
Sabah esintisi bekleyen gözler durur bir pencere kenarında.
Bir de o anki koku vardır ya…
Onun aşığı olanlar soluğu içlerine kadar çekerken karşılar seni.
Göğe yavaş yavaş kızıllık dolarken yeni bir günün başladığını anlarsın,
Bir kuş cıvıltısı bildirir sana bunu,
Yavaş yavaş kalabalıklaşan şehir belkide…
Bu yazıyı oylar mısınız?
[Toplam: 8 Ortalama: 4.4]
