Şeker Tadında Çocukluk

Bir hevesle yenen dondurmanın sonradan seni hasta etmesi gibi,

Önce mutlu eder, sonra hasta.

Bir daha yemem dersin,

İyileşince ilk dondurmaya koşarsın.

Sevgi de böyleymiş, acı veren şeye koşarmış insan…

Sen koştukça o gidermiş.

Gitmek kolay mıydı?

Kolaysa ben neden hep oradaydım?

Çünkü tek kalmaktan korkuyordum,

Gelsin istiyordum.

Çocuktum işte,

Çocuklar tek kalmaktan korkarlar…

Gittikten sonra dönülür mü?

Döndükten sonra sevilir mi?

Kolay mıydı gitmek?

Kolay mıydı sevmek?

Sahi neydi sevmek?

Bir umutta buluşmak mı?

Bir rüyada kavuşmak mı ?

Sevgi değişkenmiş,

Bilmezdim ne olduğunu…

Ama ben pişman oldum ziyadesiyle.

Bilmezdim böyle can yakacağını,

Çocuktum işte öğrendim şimdi.

Çocuklar bir şekere kanar demiştin,

Şeker mi verdin sen bana?

Başka türlü nasıl canı yanarken mutlu olur ki insan?

Ama şimdi ne şeker kaldı ne de sen.

Sonbahardaki yapraklar gibi döküldün içimden…

Sülbiye Sudenaz KANAT
Latest posts by Sülbiye Sudenaz KANAT (see all)
Bu yazıyı oylar mısınız?
[Toplam: 4 Ortalama: 4.8]

Yazar

  • Sülbiye Sudenaz KANAT

    Ben Sülbiye Sudenaz KANAT. 28.02.2005 tarihinde Kahramanmaraş'ta çok güzel bi ailede dünyaya geldim. Tokat Gaziosmanpaşa üniversitesi Kamu yönetimi 1. Sınıf öğrencisiyim. Yolumun daha çok başındayım kendimi her açıdan geliştirmek istiyordum, bunu nasıl yapabilirim diye düşünürken çok değer verdiğim İlayda Sağır Hanım bana TB Blog'u önerdi 🙂 Yazmayı seviyorum konu fark etmeksizin. Bazen yazmıyorum, sadece düşünüyorum olayları. Bazen bilgi, bazen öğüt, bazen de kendi yaşamadığım ama kendim yaşamışım gibi empati kurarak yazıya aktarıyorum olayları. Kelimeleri ve düşündürücü cümleleri seviyorum. Kendimi yazı konusunda geliştirip ölümsüz olmayı hedefliyorum. TB Blog'un bana çok şey katacağına eminim. Cümlelerimi şu sözlerle bitirmek istiyorum: Kitabı okuyan, kitaplarını biriktirdikçe krallığını satın alıyor ama kitap yazan imbikten damlayan ve göle dönüşen damlalar gibi, bilgiyi ve özü biriktirerek kendi krallığını kendi elleriyle yaratıyor. Kitap yazanın bir ayrıcalığı daha var; gerçek krallıklar gün gelir, yıkılır gider.

Sülbiye Sudenaz KANAT

Ben Sülbiye Sudenaz KANAT. 28.02.2005 tarihinde Kahramanmaraş'ta çok güzel bi ailede dünyaya geldim. Tokat Gaziosmanpaşa üniversitesi Kamu yönetimi 1. Sınıf öğrencisiyim. Yolumun daha çok başındayım kendimi her açıdan geliştirmek istiyordum, bunu nasıl yapabilirim diye düşünürken çok değer verdiğim İlayda Sağır Hanım bana TB Blog'u önerdi :) Yazmayı seviyorum konu fark etmeksizin. Bazen yazmıyorum, sadece düşünüyorum olayları. Bazen bilgi, bazen öğüt, bazen de kendi yaşamadığım ama kendim yaşamışım gibi empati kurarak yazıya aktarıyorum olayları. Kelimeleri ve düşündürücü cümleleri seviyorum. Kendimi yazı konusunda geliştirip ölümsüz olmayı hedefliyorum. TB Blog'un bana çok şey katacağına eminim. Cümlelerimi şu sözlerle bitirmek istiyorum: Kitabı okuyan, kitaplarını biriktirdikçe krallığını satın alıyor ama kitap yazan imbikten damlayan ve göle dönüşen damlalar gibi, bilgiyi ve özü biriktirerek kendi krallığını kendi elleriyle yaratıyor. Kitap yazanın bir ayrıcalığı daha var; gerçek krallıklar gün gelir, yıkılır gider.

You may also like...

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir