Yüreğimin Gizli Umudu
Beklemediğiniz anda kapınızı çalan insanı hiç kovmak olur mu? Hele ki sizi çok seven biriyse.
Eskiye dönmek yerine her zaman yeni bir sayfa açmak, insanın yaşadığı o kötü duyguları arkasında bırakmasına yardımcı olur.
Birine, bir nesneye ya da herhangi bir şeye bağlı kalmak nasıl bir duygu, berbat değil mi? O yüzden hayatınızdan çıkan iyi ya da kötü insanlar için üzülmek gereksizdir.
Sürekli geçmişi hatırlatan bir hayat ne kadar da yorucu.
Bazı insanlar yeni bir sayfa açmak uğruna nelerinden vazgeçiyorlar, neden?
Böyle sürekli geçmişe bakarak yaşamak insanın bazı duygularını daha fazla hissetmesine sebep olur. Kendi kendine neden bu kadar fazla fedakarlık yapasın ki? Kendine odaklanmalı ve bakış açını bugüne yansıtmalısın. Bak, artık hayatında seni mutsuz edecek hiçbir şey kalmamış.
Elbette hayatımızda tıkanıp kaldığımız, geçmişe dönmek istediğimiz anlar olacak ama inanın ki bütün hüzünlerinizi ilerideki hayatınız kucaklayacak ve size kalacak olan o şey mutluluk olacak. O uzaklarda gördüğünüz mutlu günleriniz çok yakın.
Belki geçmişteki o ektiğiniz, yerini unuttuğunuz o tohum çoktan filizlendi ve çiçek açmaya hazırlanıyor. Sizi saran o dikenli kederlerden kurtulma zamanı çok yakın. Sadece ne derler? Sabır.
Sabır belki de size gereken o ilaçtır. O gidene sabretmek gerekir. Böylece gelen bir çiçek, giden bir dikenden daha iyidir. O kara bulutların dağıldığını ve sadece kuşların seslerini dinleyin. Belki de o sesler gelen kişinin habercisidir.
Sevme duygusunu tatmak herkese nasip olmaz. Biz böyle bir hayat düşünmedik belki ama sevinci, o yaşanan duyguların insana verdiği mutluluğu hiçbir tarif kitabı anlatamaz.
Yaşanılan bir sevginiz yarım kalmış olabilir. Sebep aramak yerine sadece sizi mutlu ve harika hissettirecek o kişiyi bekleyin. Her üzüldüğünüzde kuşlara bakın onlar size haber vereceklerdir.
Gülünüzün kırmızı olmasına gerek yok ki siyah gül de çiçektir.
Kendinize ve yeni gelen misafire iyi davranın, belki de misafiriniz gidici değil kalıcı olmaya karar verir.
Ben, İstanbul'un kendini sürekli yenileyen ve ruhumu besleyen sokaklarında, 5 Eylül 2005 tarihinde doğdum. Anadolu Üniversitesi Açıköğretim İşletme Bölümü'nde öğrenci olarak adımı yazının büyülü dünyasına kazımaya devam ediyorum.
Kelimelerle dans etmek benim için bir tutkudur. Yazılarımda duygusal yankılarımı ve içsel derinliklerimi yansıtmak, benim için yazının özünü oluşturuyor. Duvarları yıkıp insanların iç dünyalarına dokunmak, benim sanatsal bir ifade biçimimdir. Çünkü inanıyorum ki, insanların duygusal deneyimleri ve hissettikleri, onların en korkusuz ve gerçek halleridir.
TB blog ailesine katılmak, yeni bir başlangıç ve keşif yolculuğu anlamına geliyor benim için. Her birimiz farklı renklere ve tonlara sahibiz, ve bu çeşitlilik, sanatın en güçlü şekillerinden biri olan işbirliğine dönüşebilir. Birlikte yaratabileceğimiz güzellikleri hayal etmek, heyecan verici bir deneyim.
Son olarak, bir düşünce bırakmak istiyorum sizinle: İyi görünmek yerine, iyi olmak için çaba sarf etmek, insanın iç dünyasını dönüştürmek için en etkili yoldur. Kendi içimizdeki değişim, dünyayı daha iyi bir yer haline getirmenin ilk adımıdır.
Sevgi ve saygılarımla,
Esma Fidan
- Pembe Çiçekli Kiraz Ağacı - Mayıs 11, 2024
- Umudun Kelebeği - Şubat 24, 2024
- Yüreğimin Gizli Umudu - Şubat 13, 2024
