Bardak Ailesi
Hani bazen evde bir şey kırılır, annemiz hemen “Korkma, bir şey olmaz!” der ama içimizde bir şey kırılmıştır işte. Bu masal da öyle, kırılan sadece bardaklar değil, bazen hayaller, umutlar da kırılır. İşte bu yüzden anlatıyorum size, Bardak Ailesi’nin hikayesini:
– Anne, ben ne zaman çay götüreceğim?
– Biraz daha büyüyünce yavrum.
– Ama çay bardağı şimdiden götürüyor.
– Onun başka sebepleri var annecim…
(Çaat diye bir ses gelir içeriden.)
– Annecim, ne oldu? Çok korkuyorum!
– Korkma canım, çay bardağı kırılmış.
-Ne yani, ben de mi kırılacağım?
– Hayır anneciğim, merak etme. Hep olacak değil, çay bardağı sakarlık yapmış.
(Çaat diye bir ses daha gelir.)
Anne, yine ne oldu?
Korkma kızım, su bardağı kırılmış, köpüklü köpüklü kaymış elinden makinanın.
Anneciğim, korkuyorum…
Korkma yavrum, sen dikkat edersen bir şey olmaz…
Derken, sürekli çat sesleri gelmeye devam etmiş. Tezgahtan düşmüş, köpüklüyken kaymış, düşmüş, sıcak suda çatlamış, görevini iyi yapamamış derken her gün bardaklar kırılmaya devam etmiş.
Artık küçük yavru korkuyormuş, büyümek istemiyormuş ama diğer bardaklar kırıldıkça kendisine büyümese de sıranın geleceğinin farkındaymış. Korkarak, saklanarak, arkasına bakarak yaşamaya devam etmiş…
Derken günler birbirini takip etmiş. Sıra küçük yavruya gelmiş, artık yıllardır istediği çayı içine alabilecekmiş ama hayat ona güzel gelmemiş. Çayı içine alır almaz parçalanmış…
Arkasından, “Çayı sevmeseymiş, sıcak çayla ne işi varmış?” gibi türlü türlü şeyler söylenip durmuş ama olan bardağa olmuş. Kimse dememiş ki, soğuk bardağa sıcak su konulmaz…
Bu masal bir yerden tanıdık geldi mi, sevgili okurlar?
Biz kadınlar ya da biz çocuklar, küçük olsak da korunmak zorundayız. Sevsekte, yaklaşmamak zorundayız. Bizler onlara göre korkarak yaşamaya mahkûmuz. Bizler onlara göre ölmeye, öldürülmeye, onların isteklerine göre yaşamaya mahkûmuz. Onlar kim, tartışılır tabi…
”Bugün sıra onlarda, yarın bizde…”
28.02.2005 tarihinde Kahramanmaraş'ta çok güzel bi ailede dünyaya geldim. Tokat Gaziosmanpaşa üniversitesi Kamu yönetimi 1. Sınıf öğrencisiyim.
Yolumun daha çok başındayım kendimi her açıdan geliştirmek istiyordum, bunu nasıl yapabilirim diye düşünürken çok değer verdiğim İlayda Sağır Hanım bana TB Blog'u önerdi 🙂
Yazmayı seviyorum konu fark etmeksizin.
Bazen yazmıyorum, sadece düşünüyorum olayları.
Bazen bilgi, bazen öğüt, bazen de kendi yaşamadığım ama kendim yaşamışım gibi empati kurarak yazıya aktarıyorum olayları. Kelimelerive düşündürücü cümleleri seviyorum. Kendimi yazı konusunda geliştirip ölümsüz olmayı hedefliyorum.
TB Blog'un bana çok şey katacağına eminim.
Cümlelerimi şu sözlerle bitirmek istiyorum:
Kitabı okuyan, kitaplarını biriktirdikçe krallığını satın alıyor ama kitap yazan imbikten damlayan ve göle dönüşen damlalar gibi, bilgiyi ve özü biriktirerek kendi krallığını kendi elleriyle yaratıyor. Kitap yazanın bir ayrıcalığı daha var; gerçek krallıklar gün gelir, yıkılır gider.
- Bardak Ailesi - Kasım 23, 2024
- Rüyanın Hayra Dönüşmesi - Mayıs 16, 2024
- Kahramanmaraş - Şubat 6, 2024
