Aynı İmtihan Tekrarlanıyorsa

“Kul bir günahla imtihan olur, tevbe eder ama aynı günahı tekrar işlerse, bilsin ki kalbi hâlâ o günahla bağlıdır.”
(el-Cevâbul Kâfî)

Aynı sıkıntı, bela veya imtihanın tekrar etmesi bazen kişinin hâlâ o imtihandan ibret almamış olmasından ya da nefsini tam olarak ıslah etmemesinden kaynaklanabilir.

Hasan el-Basrî (rahimehullah) şöyle der:
“Allah bir kulunu sevdiğinde onu imtihan eder. Kul sabrederse onu yüceltir, sabretmezse imtihanı tekrar eder.”

Bu söz, aynı imtihanın tekrar etmesini Rabbimizin bir terbiye ve tezkiye (arınma) vesilesi olarak kullandığını gösterir.
Tıpkı bir öğrencinin sınıfı geçemeyince aynı dersten tekrar sınava girmesi gibi…

“İnsan kendisi için bir şeyi şer zanneder ama o şey onun için hayırdır. Allah’ın takdirinde bir hikmet vardır; onu ancak sabreden ve tevekkül eden kavrar.”
(el-Fetâvâ el-Kübrâ)

İmtihanın tekrarı bir ceza değil, bilakis bir ilahi lütuftur. Çünkü o imtihanla kalbimiz arınır, tevhidimiz sağlamlaşır, nefsimiz kırılır.

“Biz onların başına, belki dönerler diye küçük azaplar verdik.”
(es-Secde, 21)

Bu ayeti açıklayan Selef âlimleri, bu küçük musibetlerin kulun gafletten uyanması için tekrarlandığını söyler.

Tabiîn de aynı musibetin tekrar tekrar yaşanmasını, kulun hâlâ o imtihandan ders çıkarmamış olmasına bağlamışlardır. Bugün çok yorulmuştum. Bütün gün düşündüğüm bir duyguyu bastırmaya çalıştım…

Ve size de sormak istiyorum:

Hiç nereye ait olduğunu düşündün mü?
Yıllarca kendini bir yere ait sanırsın ama bir gün fark edersin ki sana ait olmayan bir yerde yıllarını bırakmışsın.

O an başlar: bir yabancılık, bir eksiklik, bir arayış…

Sanki herkes yerini bulmuş ama sen hâlâ eşyalarını toplamamış bir misafirsin bu dünyada. Çok düşündüm ben de…

Belki de insanın asıl ait olduğu yer duygularının hor görülmediği, hissiyatının yük sayılmadığı, arzularının günaha dönüştürülmediği yerdir.

Belki de aidiyet bir ev, bir insan ya da bir şehir değil, ruhun huzurla derin bir elhamdülillah çekebildiği yerdir. Ve bazen tüm yeryüzü sığmaz olur sana…

İşte o an anlarsın; senin asıl ait olduğun yer, Rabbinin “Rızamı kazandın.” diyerek seni karşılayacağı cennettir.

Cennet, aitliğin zirvesidir. 🌿