Okunmamış Satır Arası

Görülmek… Yetmiyor artık.
Ben, okunmamış bir yüreğin satır arasıyım.
Birinin ekranında beliren,
Ama kimsenin kalbinde yer bulamayan bir cümleyim.

Bir “selam” bıraktım sana,
Ne karşılık geldi ne vicdan…
Bir bildirim yanıp söndü sadece;
Ben sustum, sen geçtin.

Bir bakışın yetecekti belki,
Bir kelimenin ısısı,
Bir “İyiyim.” in içtenliği…
Ama sen, bütün umutları soğuk bir ekrana gömdün.

Ben oradayım hâlâ,
Konuşmaların en altında.
Ne çıkış yaptım ne vazgeçtim.
Sadece… Alıştım.

Artık yazamıyorum,
Çünkü yazdıklarım beni buluyor.
Her kelime bana geri dönüyor,
Benden başka kimseye değmeden.

Ve biliyorum… Bir gün biri çıkacak!
Bir mesaj değil, bir kalp görecek.
Bir göz değil, bir ruh okuyacak.
İşte o zaman, ben susacağım.