Author: Emin Bayraktar

Gönül verdim, heba oldu, hederdir. Hayallerim yanık, gözler kederdir. Ne bir söz var ne hâlime nazardır. Ne bilsinler, gönül biçâre derdir. Sevâdan düşmüşüm, sükûtla yanmış, Karanlık gölgelerle tâ bir anmış. Gören yoktur, gören de...

Görülmek… Yetmiyor artık. Ben, okunmamış bir yüreğin satır arasıyım. Birinin ekranında beliren, Ama kimsenin kalbinde yer bulamayan bir cümleyim. Bir “selam” bıraktım sana, Ne karşılık geldi ne vicdan… Bir bildirim yanıp söndü sadece; Ben...

Dünya bir harabe şimdi, Adımlarım enkazın üstünde yankılanıyor. Nefesim kül, Gözlerimde kör kuyuların sessizliği. Gittin… Sanki güneşle vedalaştım o gün, Sanki gökyüzü siyaha yemin etti. Zamanın kalbi çatladı o an, Ondan beri her saniye...